Tuesday 22 November 2011

"ಏನಿದು ಅಣ್ಣಾ ಹೇಳಿಕೆ?

"ಏನಿದು ಅಣ್ಣಾ ಹೇಳಿಕೆ? ಮದ್ಯಪಾನಿಗಳನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಅವಮಾನಿಸಿ ಥಳಿಸಬೇಕಂತೆ? ಇವರೇನು ಮಾಡಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ?ಇವರ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿಕೊಂಡಿರುವ ಪಟ್ಟಭದ್ರ ಆಶೋತ್ತರವಾದರೂ ಏನು?ನಾವು ಇವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಟ್ಟಿದ್ದೆವು.ಆದರೆ ಈಗಿವರು ಮೂಲಭೂತವಾದಿಯಂತೆ ಭಯಂಕರವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ಮದ್ಯಪಾನ ನಿಷೇಧ ಹೋರಾಟದಂತಹ ವಿದಾಯಕ ಚಳುವಳಿ ಮಾಡುವದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊಡೆಯಲು ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತಾರೆ.ಇಂಥ ಹೋರಾಟಗಾರ ನಮಗೆ ಬೇಕೇ? ಗಾಂಧಿ ತತ್ವ ಎಲ್ಲಿ? ಅಣ್ಣಾ ನೀತಿ ಎಲ್ಲಿ? ಛೇ!"

Monday 21 November 2011

" MY ACTIVITIES"

Born and brought up in a poor family at Banavasi, came up in life with own efforts and in the forefront of various movement since student days. Participated actively in activities related to art, literature, science, culture, social service and sports. Was the editor of hand written magazine at school level and also in the magazines devoted to music in the music department of the college. (1994-95)

Brought up under the tutelage of Sri K.Abhishankar,a freedom fighter and the chief editor of the gazetteer published by the Karnataka Government since 1992.Did B.A and B.Ed  digree under his able guidance. The interaction and close association with Sri Abhishankar (1992-1998) helped to realize human values. The thought process was oriented towards attaining ideals of life.

Worked as a reporter to local daily at Sirsi “Lokha Dhwani” in the student days and also served as a District reporter to monthly Magazines like“Baduku, Daari, Mane”. Later joined to  “Kannada Prabha”, a reputed Kannada daily of Karnataka as a News Contributor at the same time elected the president of Student Federation (SFI) in the college, led many student movement during the period.                                                                        

Served As a President of “Sneha Kala Kunja”,a cultural organization of Sirsi from 1994 to 1996.Arranged many concerts of reputed musicians at Sirsi.Started BRA Youth Association at Banavasi in 1994.As a founder President  of this Association(1994-96),worked sincerely to get all government facilities to the economically backward and deprived classes of the society.

Worked as History teacher in Buddha English Residential School at Bidadi in Bangalore. After the death of Abhishankar the mentor, left Bangalore and joined as language teacher in S.S.G.High School at Narur Village in 1998.Strived for all-round development of the school.

Worked as the member of Land Tribunal of Sirsi Taluk from 2000 to 2002.As a member of land tribunal, tried hard for speedy judgement of cases infavour of exploited Dalits and deprived farmers.

Conferred with “Shikshan Shri” Award by Chitradurga Muruga Rajendra Math at the hands of Shri Shivamurthy Muruga Rajendra Sharana,the pontiff. Received “Best Teacher Award” at District level(1999-2000)

Membership of Rotary Gram Dal at Banavasi sponsored by Sirsi Rotary club in 1999.Served as its Secretary and treasurer made organized effort for rural development through Rotary wing.

Joined Karnataka Tourism Department as Tourism Promoter on 03-12-2002.

Represented the department of tourism, Govt.of Karnataka in India International  Trade fair at New Delhi in the year 2010 and also represented in 5th Vibranth  Gujarat Global Summit- 2011 at Ahmadabad. Gained lot of knowledge about Tourism.

Since joining in the department, shown lot of interest in Departmental work and dedicated himself for the growth of Tourism in the State.

Friday 18 November 2011

ಕವಿ ಅಬ್ದುಲ್ ಸತ್ತಾರ್ ಕೊಡಗು ಅವರ " ಬರೀ ಮಣ್ಣು ಗುಡ್ಡೆ" ಕವನದ ಬಗ್ಗೆ.

"ಇಡೀ ಕವನ ಚಿಂತನೆಗೆ ಗ್ರಾಸವೊದಗಿಸಿ ಜಾಗೃತಿಯ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಮೈದೋರಿ ನಿಂತಿದೆ.ಒಂದು ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಜಾಗೃತ ಸ್ಥಳವನ್ನು ತನ್ನ ಬೇಳೆ ಬೇಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಕೋಮು ಧ್ವೇಷದ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಿದ ಖಾದಿಧಾರಿಯ ಕರಾಮತ್ತಿಗೆ,ಮಸಲತ್ತಿಗೆ ಮರುಳಾದ ಅಮಾಯಕ ಜನರ ಅಸಹಾಯಕತೆಯ ಅನಾವರಣ ಮಾಡಿರುವ ಈ ಕವಿತೆ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕವಾಗಿದೆ.ಕವಿಯ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದ್ದ ಅವ್ಯಕ್ತವಾದ ನೋವೊಂದು ಕವನದ ರೂಪತಾಳಿ ಮನಸಿನ ದುಗುಡವನ್ನು ಹಗುರವಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನವೂ ಕವನದಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿದೆ.ಜನಮರುಳೋ ಜಾತ್ರೆಮರುಳೋ ತುಂಬಿತ್ತು ತಲೆ ತುಂಬಾ ರದ್ದಿ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಚಾಳಿ ಮೂಢಮಂದಿ.ಎನ್ನುವ ನುಡಿಯು ಇಂದಿನ ಮೂಢ ಮಂದಿಯ ಅವಿವೇಕಕ್ಕೆ ಚಾಟೀ ಏಟು ನೀಡಿದೆ.ಹಿಂದೇ ಮುಂದೆ ನೋಡದೇ ಹತ್ತರ ಕೂಡ ಹನ್ನೊಂದರಂತೆ ತಮ್ಮ ಸಾರ್ವಭೌಮ ಪರಮಾಧಿಕಾರವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಚಲಾಯಿಸಿ ಕೊನೆಗೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುವ ಆದರೂ ವಿಚಾರ ಹೀನರಾಗಿ ಕುರಿಮಂದೆಗಳಂತೆ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುವ ಕಟು ವಾಸ್ತವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಕವನವು ಕಕ್ಕಿ ತನ್ನ ಆಕ್ರೋಷವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದೆ.ಜನರ ನಂಬಿಕೆಯ ಶ್ರದ್ಧಾ ಭಕ್ತಿಯ ಕೇಂದ್ರವು ಹೇಗೆ ಪಟ್ಟಬದ್ಧ ಹಿತಾಸಕ್ತರ ಆಶೋತ್ತರವನ್ನು ಈಡೇರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಸ್ಥಳವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಾಡು ಹೊಂದುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನೂ ಕವಿ ಇಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಮ್ಮದೇ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿರುವರು.ಜೊತೆಗೆ ಇಡೀ ಕವನದ ಆಶಯ ನೂರು ದಿಕ್ಕನ್ನು ಪಡೆದು ವಿಚಾರದ ಓಘಕ್ಕೆ ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆದಿದೆ.ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾದ ಕವನವಿದು."'
"=http://banavasimaatu.blogspot.com/
ಕವನ ಹೀಗಿದೆ ನೋಡಿ.


ಅದೊಂದು ಮಣ್ಣು ಗುಡ್ಡೆ
ಮಾಡದ ತಪ್ಪಿಗೆ ಹೊಣೆಯಾಗಿ
ಮಣ್ಣು ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದ್ದ
ಒಳಗೊಬ್ಬ ನಿರ್ಜೀವ ಸಂತ.

... ಹಸಿರು ಕಾವಿಧಾರಿ
ಒಂದಾಗಿ ಸೇರಿ
ಆಗಿತ್ತು ಭಾವೈಕ್ಯದಾ ಬಿಂದು

ಅವಳ ಕೊರಳಿಗೊಂದು ದಾರ
ಇವನ ಕೈಗೊಂದು ಉರುಕು
ಕೂತರೂ ಪವಾಡ ನಿಂತರೂ ಪವಾಡ

ಅಲ್ಲೊಬ್ಬ ಜನನಾಯಕ
ಅದು ತಮ್ಮದೆಂದ, ನಿಮ್ಮದಲ್ಲವೆಂದ
ಬಿತ್ತಿದ್ದ ಕೋಮು ಬೀಜ

ಬಡಿದಾಡಿ ಸೋತರು, ಸತ್ತರು ಕೆಲವರು
ಅವನು ಇಷ್ಟು ನಕ್ಕಿದ್ದ
ಬೆಂದಿತ್ತು ಬಿತ್ತಿದಾ ಬೀಜ

ಜನಮರುಳೋ ಜಾತ್ರೆಮರುಳೋ
ತುಂಬಿತ್ತು ತಲೆ ತುಂಬಾ ರದ್ದಿ
ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಚಾಳಿ ಮೂಢಮಂದಿ.

ಅದೊಂದು ಮಣ್ಣು ಗುಡ್ಡೆ
ಮಾಡದ ತಪ್ಪಿಗೆ ಹೊಣೆಯಾಗಿ
ಮಣ್ಣು ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದ್ದ
ಒಳಗೊಬ್ಬ ನಿರ್ಜೀವ ಸಂತ.
=abdulsatthar.wordpress.com/
 

Wednesday 16 November 2011

ಕವಿ ರವಿ ಮೂರ್ನಾಡು ಅವರ ಮುತ್ತಿನಂಥಾ ಮಾತು.


"ವಿಚಾರಕ್ಕೊಂದರಂತೆ , ನಿಲುವಿಗೊಂದರ೦ತೆ, ಕಾನೂನಿಗೊ೦ದರಂತೆ,ಜಾತಿ- ಮತ- ಪಂಥಕ್ಕೊ೦ದರಂತೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಬದಲಿಸುವ ನಾವು ಭಾರತಿಯರು.ಗುಂಪು ಕಟ್ಟುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮರು.ಎಲ್ಲಾಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದಿಕ್ಕಿಲ್ಲದ ಭಿಕ್ಷುಕರು ಇಂದು ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಅನ್ನಕ್ಕಾಗಿ ಕಿತ್ತಾಡಿಕೊಂಡಿರುವಾಗ ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು ಅನ್ನಿಸಿತು.ಎಲ್ಲದಿಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಗಂಡಸರ ಕಲ್ಯಾಣ ಸಂಘ ,ಮಹಿಳೆಯರ ಸ್ವಸಹಾಯ ಸಂಘ.ಎಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನಿಂದ ನ್ಯಾಯ ಸಿಗಲಿಲ್ಲವೋ ಆವಾಗ ಮನುಷ್ಯರೇ ಗುಂಪು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಬೀದಿ ರಂಪ ಮಾಡೋದು ಒಳ್ಳೆಯದು.'
  = ರವಿ ಮೂರ್ನಾಡು.

(ಕನ್ನಡ ಬ್ಲಾಗ್ ನ ಸದಸ್ಯರೊಬ್ಬರು ಹೊಸ ವೇದಿಕೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕುವ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಸ್ಥಾಪಿಸಿದಾಗ ರವಿ ಸರ್ ಮೇಲಿನಂತೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದ ಮಾರ್ಮಿಕ ಉತ್ತರ.)

Saturday 12 November 2011

ಕವಿ ಬದರಿನಾಥ ಪಲವಲ್ಲಿ ಅವರ "ಸಾವಿಗೆ ಬಾರದ ನೆಂಟ,ವೈಕುಂಠ ಸಮಾರಾಧನೆಗೆ ಹಾಜರು!"ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ನಂಟರ ಅಮಾನವೀಯತೆ ಅನಾವರಣ.

ಜೀವನ ಯಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಬಂಧು-ಬಾಂಧವರು,ಇಷ್ಟ ಮಿತ್ರರು,ಹಿತೈಷಿಗಳು,ನೆಂಟರು ಹೀಗೆ-ಹತ್ತಾರು ಮುಖಗಳು ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಸ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ಸುಖ-ದುಃಖ,ಕಷ್ಟ-ನಷ್ಟ,ನೋವು-ನಲಿವುಗಳ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಬದುಕಿನ ಉತ್ಕರ್ಷಕ್ಕೆ ಹಲವು ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳಾಗಿ,ಆಧಾರ ಸ್ಥಂಭಗಳಾಗಿ ಆಸರೆಯಾಗುವುದುಂಟು.ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇದೇ ಬಂಧು-ಬಾಂಧವರೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮಹಾಶಯರನೇಕರು ತಮ್ಮದೇ ನೆಂಟನ ಸಾವಿಗೆ ಹಿಡಿ ಮಣ್ಣು ಹಾಕಲು ಬರದಿದ್ದರೂ ಅವನ ಶ್ರಾದ್ಧದೂಟಕ್ಕೆ ಚಾಚೂ ತಪ್ಪದೇ ಹಾಜರಾಗಿ ಹೇಗೆ ಅಮಾನವೀಯತೆ,ಕ್ರೂರತೆಯಿಂದ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ;ಮನೆ ಮುರುಕರಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖದ ಅನಾವರಣವನ್ನು "ಸಾವಿಗೆ ಬಾರದ ನೆಂಟ,ವೈಕುಂಠ ಸಮಾರಾಧನಗೆ ಹಾಜರು!" ಎಂಬ ಸತ್ವಪೂರಿತ ಕವನದಲ್ಲಿ ಕವಿ ಬದರಿನಾಥ ಪಲವಲ್ಲಿಯವರು ಪರಿಚಯಿಸಿರುವರು.
'ಕೌರವ ಪ್ರಸೂತಿನಿ'ಎಂದು ಅತ್ಯಂತ ಮಾರ್ಮಿಕವಾದ ಪದ ಪ್ರಯೋಗದೊಂದಿಗೆ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳನ್ನು ಗಾಂಧಾರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿರುವುದು ಔಚಿತ್ಯಪೂರ್ಣವಾಗಿದೆ.ಆಕೆ ನೂರಾರು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆರಬಲ್ಲ ಮಹಾತಾಯಿಯಾಗಿದ್ದು ಈಗಲೂ ಬಸುರಿಯಾಗಿ ಪ್ರಸವಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದಾಳೆಂಬ ಸೋಜಿಗವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.ಸಕಲೈಶ್ವರ್ಯ ಸಂಪನ್ನೆಯಾದ ನೂರೊಂದು ಮಕ್ಕಳ ಮಹಾತಾಯಿ ಗಾಂಧಾರಿಗೂ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿನ ನೆಂಟನ ಹೆಂಡತಿಗೂ ಅಜಗಜಾಂತರ ವ್ಯತ್ಯಾಸ.ಬಡತನದ ಬೇಗುದಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಲ ನೂಕುವ ಈ ನೆಂಟನ ಸಂಸಾರವನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಮಾತಾ-ಪಿತರು-'ಏನಪ್ಪಾ ಇಷ್ಟೊಂದು ಮಕ್ಕಳೇ?' ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರೆ " ಇವಾ,ಇವು ಶಿವ ಕೊಟ್ಟ ಪ್ರಸಾದ,ಶಿವನಿಚ್ಛೆ "ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಯವಾಗಿ ಜಾರಿಕೊಳ್ಳುವ ಜಾಣ್ಮೆಯ ಮಾತನ್ನು ಸೊಗಸಾಗಿ ಸಂದರ್ಭೋಚಿತವಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಂಡು ಆ ನೆಂಟನ ಮಕ್ಕಳ ವಯೋಮಾನದ ಅಳತೆಗೆ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆ ಎನಿಸಿದರೂ ಅಲಂಕಾರಿಕವಾಗಿರದೇ ಹಳ್ಳಿ ಬದುಕಿನ ಜನರ ಆಡು ಭಾಷೆಯ ಸೊಗಸಿಗೆ ಚಟಾಕು,ಪಾವು,ಸೇರು ಪದಗಳು ಮಾನಗೊಂಡಿವೆ.
ನೆಂಟ,ಆತನ ಹೆಂಡತಿ,ಇವರ ಹತ್ತಾರು ಮಕ್ಕಳು ಇವರುಗಳೆಲ್ಲ ಇಡೀ ಕವಿತೆಯ ಮುಖ್ಯ ಭೂಮಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು.ಇವರು ತಮ್ಮದೇ ನೆಂಟನೊಬ್ಬನ ಸಾವಿನ ಸುದ್ಧಿ ಬಂದಾಗ ಶವಯಾತ್ರೆಗೆ ಹೋಗುವ ಔದಾರ್ಯ ತೋರುವುದಿಲ್ಲ.ಸತ್ತರೆ ನಮಗೇನು ಲಾಭವೆನ್ನುವ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಹಾಕುವ ಅದೆಷ್ಟೋ ಮಹಾಶಯರ ಧಾಷ್ಟ್ಯತನವನ್ನು ನಾವು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.ಪಲವಲ್ಲಿಯವರ ಈ ಕವನವೂ ಇಂಥ ಮನೆ ಮುರುಕು ನೆಂಟರ ನಿಜ ಬಣ್ಣದ ಸತ್ಯ ದರ್ಶನಮಾಡಿಸಿದೆ.

ಮುಷ್ಠಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಹೋಗದ ಮನೆಹಾಳು ನೆಂಟರು,ನೆಂಟನ ವೈಕುಂಠ ಸಮಾರಾಧನೆಗೆ ಹೇಳಿ ಕಳಿಸದಿದ್ದರೂ ಪತ್ರ ಬರೆಯದಿದ್ದರೂ ಮನಸ್ಸಲ್ಲೇ ಲೆಕ್ಕಹಾಕಿ ಚಾಚೂ ತಪ್ಪದೇ ಸಕುಟುಂಭ ಪರವಾರ ಸಮೇತ ಹಾಜರಾಗಿ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಭಕ್ಷ್ಯ ಭೋಜ್ಯಗಳನ್ನು ರಣ ಹದ್ದುಗಳಂತೆ ಬಕ ಬಕ ಮುಕ್ಕುತ್ತಾರೆ.ಗತಿಸಿದ ನೆಂಟನ ಹಿರಿಮಗ ತಂದೆಯ ಸಾವಿನ ದುಃಖದಿಂದ ಹೊರಬರಲಾರದ ನೋವಲ್ಲಿರುವಾಗ ಕೇವಲ ಕಣ್ಣೊರೆಸುವ ತಂತ್ರವಾಗಿ ಮಗನ ಕೈ ಹಿಚುಕುವ,ಮೈ ಸವರಿ ಬೂಟಾಟಿಕೆಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳುವ ಆಷಾಢಭೂತಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ನೈಜ ಮನೋಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟುವಂತೆ ನಿರೂಪಿಸಿ ಪರಿಚಯಿಸಿರುವರು.
ಹರಕು ಬಾಯಿಯ ಬಿಡಾಡಿ ನೆಂಟನಿಗೆ  ಓಸಿರಾಯನೆಂದು ಜರಿದಿರುವುದು  ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನು ಬಾಚಿಕೊಳ್ಳುವ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆ ಮನುಷ್ಯನ ಲಕ್ಷಣವನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸಿದೆ.ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ತಿಥಿಯೂಟವನ್ನು ಹೊಟ್ಟೆ ಬಿರಿಯುವಂತೆ ತಿಂದು ಲೊಚ ಲೊಚನೆ ಪಾಯಸ ನೆಕ್ಕುತ್ತಿದ್ದರೂ 'ವಡೆಯ ಗಾತ್ರ ಮಾತ್ರ ಇತ್ತಿತ್ತಲಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲೋ ತಮ್ಮಾ.....!' ಎಂದು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತವನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಹರಟುವ ಈ ಓಸಿರಾಯನ ಹರಾಮತನ  ಅತ್ಯಂತ ಹೇಸಿಗೆ ಮೂಡಿಸುವುದು.
ಉಂಡ ಮನೆಯ ಸೂರು ಗಳ ಎಣಿಸುವ ಈ ಮನೆ ಮುರುಕು ನೆಂಟ ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಸುಮ್ಮನಾಗದೇ ಶೆಟ್ಟರು ಸತ್ತಾಗ ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಂಗೈಯಗಲದಷ್ಟು ಗಾತ್ರದ ವಡೆ ಮಾಡಿದ್ದರೆಂದು ಹೇಳಿ ತಿಂದ ಮನೆಗೆರಡು ಬಗೆಯುವ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ.ಇಂಥ ನೆಂಟರನ್ನು ಸತ್ತ ಹೆಣ ತಿನ್ನಲು ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿ ಹಾತೊರೆಯುವ ರಣ ಹದ್ದುಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿರುವ ಕವಿ ಅವರ ಅಮಾನವೀಯ ನಡವಳಿಕೆ,ಮನೆ ಮುರುಕುತನ,ಅಗಿದು ನುಂಗಲು ಹೂಡುವ ಹತ್ತಾರು ವೇಷಗಳ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಹಸಿ ಹಸಿಯಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಾ ಓದುಗರ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿರುವರು.ಇಂಥ ಸುಂದರ ನಿರೂಪಣೆ " ಸಾವಿಗೆ ಬಾರದ ನೆಂಟ ವೈಕುಂಠ ಸಮಾರಾಧನೆಗೆ ಹಾಜರು!"ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಪಡಿ ಮೂಡಿದೆ.
   = ಬನವಾಸಿ ಸೋಮಶೇಖರ್.
http://banavasimaatu.blogspot.com/
ಕವಿ ಪಲವಲ್ಲಿರವರ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿರಿ.http://badari-poems.blogspot.com/

ಸಾವಿಗೆ ಬಾರದ ನೆಂಟ
ವೈಕುಂಟ ಸಮಾರಾಧನೆಗೆ ಹಾಜರು!
ಹಿಂದೆಯೇ ಕೌರವ ಪ್ರಸೂತಿನಿ
ತುಂಬು ಗರ್ಭಿಣಿ ಹೆಂಡತಿ,ಶಿವ ಕೊಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳದೇ ಸಾಲು
ಚಟಾಕು ಪಾವು ಅಚ್ಚೇರು ಸೇರು
ಸತ್ತವನ ಹಿರೀ ಮಗ
ಸಪ್ಪಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ,ಅವನ ಕೈಯನೊಮ್ಮೆ ಹಿಚುಕಿ
ಸಾಂತ್ವನದ ಲೊಚಗುಟ್ಟಿ
ಒರೆಸೇ ಒರೆಸಿದ ಬಾರದ ಕಣ್ಣೀರ...
ಮುಂದೆ ರೈಲು ನಿಂತದ್ದು
ಎಲೆ ಹರವೋ ಮುಂಚೆಯೋ
ಮೊದಲ ಪಂಕ್ತಿಗೇ...
ಓಸಿರಾಯನಿಗೆ ಮೈಯೆಲ್ಲ ತೂತು
ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೆ ಪಂಚ ಭಕ್ಷ್ಯ!
ವಡೇ ಮೇಲೆ ವಡೇ ಪೋಣಿಸಿದ
ಲೊಚ ಲೊಚನೆ ನೆಕ್ಕಿದ ಪಾಯಸ.
ಹದಿನಾರನೇ ವಡೆ ಸಂಹಾರಕೆ ಮುನ್ನ
ಪಕ್ಕದವನ ಕಿವಿಗೆ ಪಿಸುರಿದ
ಇತ್ತಿತ್ತಲಾಗೆ ಸಣ್ಣ ಮಾಡುತಾರಲ್ಲೋ
ತಮ್ಮ ವಡೆಯ?ನೀನು ನೋಡಬೇಕಿತ್ತು
ಶೆಟ್ಟರು ಸತ್ತಾಗ ಅಂಗೈ ಅಗಲ ವಡೆ
ಅಲ್ಲೂ
ಪೊಗದಸ್ತು ಗೋಡಂಬಿ!

ಸಾವಿಗೆ ಬಾರದ ನೆಂಟ
ವೈಕುಂಟ ಸಮಾರಾಧನೆಗೆ ಹಾಜರು
ಕರೆದರೂ ಕರೆ ಓಲೆ ಮರೆತರೂ!
ಅಮೇಧ್ಯದಿ ನಾಣ್ಯಾನ್ವೇಷಕ
ಮಂದಿ ನೆಂಟರು,ಕಳೇಬರಕೆ ಸುತ್ತೋ ಹಸಿದ
ಹದ್ದುಗಳಂತವರು...


Monday 7 November 2011

ಕವಿ ವಸಂತ್ ಕೋಡಿಹಳ್ಳಿಯವರ " ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಇದೇನಾ?" ಕವಿತೆ.

ಸಖಿಯ ಸವಿ ನೋಟದ ಮಧುರ ನೆನಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ನವೀರಾದ ಪ್ರೀತಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಆ ಸಖಿಯನ್ನೇ ಸಂಗಾತಿಯಾಗಿ
ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ,ಕಾತರ,ತವಕದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿ ಬಂದಿರುವುದೇ ವಸಂತ್ ಕೋಡಿಹಳ್ಳಿ ಇವರ "ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಇದೇನಾ?" ಎಂಬ ಸುಂದರ ಕವಿತೆ.


ಕವನದ ನಾಯಕನಿಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ನೆನಪಾಗಿ ಕಾಡುವ ಗೆಳತಿಯ ಮೇಲಿನ ಒಡಲಾಳದ ಪ್ರೀತಿಯು ಹುಚ್ಚು
ಹಿಡಿಸಿದಂತಾಗಿದೆ.ಹಗಲಿರುಳೆನ್ನದೇ ಅವಳ ಮಮಕಾರದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಿ ಮೈಮರೆತು ಹೋಗಿರುವ ನಾಯಕ ಇದು ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಒಡಮೂಡಿರುವ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲದೇ ಬೇರೇನೂ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಸ್ವಗತಿಸುತ್ತಾ ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೇ ಇದೇನಾ....?
ಎಂದು ತನ್ನನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ ಮನೋಜ್ಞವಾಗಿದೆ.


ನಿನ್ನ ರೂಪ ಲಾವಣ್ಯ ನನ್ನ ಹೃದಯವ ಮನಸೂರೆಗೊಂಡಿರುವುದು.ನಿನ್ನಾ ಸೌಂದರ್ಯದ ಮುಂದೆ ನನಗೆ ಬೇರೇನೂ ಕಾಣದಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವಾಗಿನ ಭಾವ ಆ ಸಖಿಗೆ ಇದು ನಿಜ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಎಂಬರಿವಾಗಿ ಈ ಸಖನಿಗೆ ಬೇಗನೇ ಸಿಗಬಾರದೇ ಎಂದು ಮನ ಬಯಸುವಂತಾಗುತ್ತದೆ.ಕುಂತಲ್ಲಿ ನಿಂತಲ್ಲಿ ನಡೆದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೂ ಅವನಿಗೆ ಗೆಳತಿಯ ಪ್ರತಿ
ರೂಪವೇ ಕಾಣುವುದು.ಯಾರೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಿದರೂ ಅದು ಅವಳದೇ ಧ್ವನಿಯಂತೆ ಭಾಸವಾಗುವುದು.ಅವಳ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳೆಲ್ಲ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಸದ್ದುಗಳಂತಾಗಿ ಆಲಾಪಿಸುತ್ತಿವೆ.ಇದು ಪ್ರೀತಿಯೋ ಭಾಸವೋ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ಮನ ಬಿಚ್ಚಿ ತಿಳಿಸಿ ಬಿಡು ಎಂದು ಅವಳನ್ನೇ ಕೇಳುವ ಕವಿತೆಯ ನಾಯಕ ಇದು ಪ್ರೀತಿಯೇ ಆಗಿದ್ದರೆ ತನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿರುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಾತರತೆಗೆ ತೆರೆ ಎಳೆದು ತನ್ನನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸೆಂದು ಕೇಳುವ ಆರ್ದತೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ.


ನಿನ್ನ ತಿಳಿಯುವ ಮನದ ಹಂಬಲವು ಅಕ್ಷರಗಳ ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡಿಸಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆ ಮೂಡಿಸುತಿಹುದು. ಆದರೇ ಆ ಬಯಕೆಗಳೆಲ್ಲ ಶುಷ್ಕವಾಗಿ ಕನಸುಗಳು ಮಸುಕಾಗಿ ಬಿಡಬಹುದೆಂಬ ಆತಂಕದಿಂದ ಊಟ ನಿದ್ದೆ ಯಾವೊಂದೂ ರುಚಿಸುತ್ತಿಲ್ಲವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ಆತನ ಮನೋಭಿಲಾಷೆ ಮಧುರವಾದುದು ಅಂತನಿಸುವುದು.  ತನ್ನಕಾತರ,ಹಂಬಲ,ತವಕಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಗದೇ ಮಂಕಾಗಿಹೋಗಿರುವ ತನಗೆ ದಯಮಾಡಿ ನಿನ್ನಂತರಂಗದಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ಬಾಯ್ಬಿಟ್ಟು ಇದು ಪ್ರೀತಿಯೇ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಬಿಡು, ಎಂದು ಅಂಗಲಾಚುತ್ತಾನೆ.ಈ ಕೋರಿಕೆಯ ಮನ ಸ್ಥಿತಿ ರಸವತ್ತಾಗಿ ಮೂಡಿದೆ.


ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ನಾನಿಟ್ಟಿರುವ ಪ್ರೀತಿ ನಿಜವೇ ಆಗಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಶೂನ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲವೆಂಬ ದೃಢ ವಿಶ್ವಾಸ ನನ್ನದಾಗಿದೆ.
ಈ ಎದೆಯ ಬಾಂದಳವನ್ನು ಬರಿದಾಗಿಸದೇ ನೀನು ನನ್ನವಳಾಗಿ ಸುಖದ ಸೊದೆ ಹರಿಸುತ್ತೀ ಎಂಬ ಅಚಲವಾದ ನಂಬಿಕೆ ನನಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ನಾಯಕ ನನ್ನ ಜೊತೆಗಾತಿಯಾಗಿ ಬಿದಿಗೆ ಚಂದ್ರಮನಂತೆ ತನ್ನ ಬಾಳ ಪಥಕ್ಕೆ ಅವಳು ಬೆಳಕಾಗುತ್ತಾಳೆಂಬ ವಿಶ್ವಾಸ ಹೊಂದಿರುತ್ತಾನೆ.ಆ ಹೆಬ್ಬಯಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿಯಂತೆ ನಿತ್ಯ ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತರುತ್ತೇನೆ,ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಬಾಳಿಗೆ ಮನ್ನುಡಿ ಬರೆದು ದಾರಿ ದೀವಿಗೆಯಾಗೆಂದು ಅವಳನ್ನು ಕೋರುವ
ಕವಿತೆಯ ನಾಯಕನ ಅಭಿಲಾಷೆ,ಮನದಿಂಗಿತ'ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಇದೇನಾ...? "ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಮೋಹಕವಾಗಿ ಮೂಡಿಬಂದಿದೆ.ಈ ಸುಂದರ ಕವಿತೆಯನ್ನು ನೀವೂ ಓದಿ, ಆಸ್ವಾದಿಸಿ ನನ್ನೀ ಆಶಯದ ನುಡಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿರಿ.

= ಬನವಾಸಿ ಸೋಮಶೇಖರ್.

 ------ಕವಿತೆ ಹೀಗಿದೆ ನೋಡಿ.-------


ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಇದೇನಾ ?.
----------------------------

ಕತ್ತಲಾದರೆ ಸಾಕು
ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ಬಂದು ಕಾಡುವೆ,
ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದೊಡನೆಯೆ
ನೆನಪಾಗಿ ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲುವೆ,
ನಿನ್ನದೇ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಹಗಳಿರುಳೂ
ಮಿಂದು ಮೀಯುವಂತಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಹೇಳಿಬಿಡು,
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಇದೇನಾ ?.

ನಿನ್ನ ರೂಪವೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು
ಬೇರೇನು ಕಾಣದಾಗಿದೆ,
ನನ್ನ ಹೃದಯವ್ಯಾಕೊ ಸದಾ ?
ನಿನ್ನನ್ನೇ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ,
ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಯಾರೇ ನಡೆದರೂ
ನಿನ್ನದೇ ಗೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದು,
ಯಾರು ಮಾತನಾಡಿದರೂ
ನಿನ್ನದೇ ದ್ವನಿ.
ಇದರ ಅರ್ಥವನ್ನು
ಅರಿಯಾಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ತಿಳಿಸಿಬಿಡು,
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಇದೇನಾ ?.

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯುವ ಹುಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ,
ಕಥೆ ಕವನ ಬರೆಯುವ
ಮನಸ್ಸು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ
ಆಸೆಗಳು ಅತಿಯಾಗುತ್ತಿವೆ,
ಬಯಕೆಗಳು ಬಣಗುಡುತ್ತಿವೆ,
ಕನಸುಗಳು ಕತ್ತಲಾಗುತ್ತಿವೆ,
ಊಟವು ಬೇಕಿಲ್ಲ,
ನಿದ್ರೆಯು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ,
ನನಗೂ ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ,
ದಯಮಾಡಿ ನುಡಿದುಬಿಡು,
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಇದೇನಾ ?.

ಇದು ನಿಜವಾಗವಾಗಿಯೂ
ಪ್ರೀತಿಯೇ ಆಗಿದ್ದರೆ ?.
ನಿನಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿರುವ
ನನ್ನ ಹೃದಯಕ್ಕೆ
ಮುಕ್ತಿಯನ್ನಾದರೂ
ದೊರಕಿಸುತ್ತೀಯೆಂದು ನಂಬಿರುವೆ.

ನಿನಗಾಗಿ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ
ರಾತ್ರಿಯಂದು ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ !
ಚಂದ್ರನಂತೆ ನನ್ನ ಬಾಳಿಗೆ ಬಂದು !..
ಬೆಳಕಂತೆ ಸೇರಿಕೋ …!..

----------------------
ವಸಂತ್ ಕೋಡಿಹಳ್ಳಿ

Sunday 6 November 2011

ಕಂಬಾರರ ಬಗ್ಗೆ ಪಾಪು ಟೀಕೆ ಸರ್ವಥಾ ಯೋಗ್ಯವಾದುದಲ್ಲ!




" ಕನ್ನಡದ ಹೆಸರಾಂತ ಪತ್ರಿಕೋದ್ಯಮಿ,ಸಾಹಿತಿಯಾಗಿ ಮನೆಮಾತಾಗಿರುವ ಡಾ|| ಪಾಟೀಲ ಪುಟ್ಟಪ್ಪ (ಪಾಪು) ನವರು ಈ
 ನಾಡು ಕಂಡ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸಾಹಿತಿ ಡಾ||ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಕಂಬಾರ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಡಿದ ಟೀಕೆಯ ಧಾಟಿ ಕೇಳಿ ಸಖೇದಾಶ್ಚರ್ಯವಾಗುವುದು.ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸರಸ್ವತಿಯ ಮುಕುಟ ಮಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಪು ಹಾಗೂ ಕಂಬಾರರು ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದುದನ್ನೇ ನೀಡಿ ಹೆಸರು ಮಾಡಿದವರು.ನಾವು ಪಾಪು ರವರ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಾರ ಅಭಿಮಾನ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡವರು.
ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೀತ್ಯಾದರಗಳಿಗೆ ಪಾತ್ರರಾಗಿರುವ ಪಾಪುರವರಿಂದ "ಕಂಬಾರರಿಗಿಂತ ಬೈರಪ್ಪ ಅರ್ಹರು"(ಪ್ರಜಾವಾಣಿ 21-09-2011) ಎಂದು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಕೇಳಲು ಅತೀವ ದುಃಖವಾಗುವುದು.ವ್ಯಕ್ತಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ನಡುವೆ ಯೋಗ್ಯತೆಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಕಲ್ಪಿಸಿ ಅವರಿಗಿಂತ ಇವರು ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಎನ್ನುವ ಮನದಿಂಗಿತ ಸರ್ವಥಾ ಯೋಗ್ಯವಾದುದಲ್ಲ.ಬೈರಪ್ಪನವರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರಿಗೆ ತಾನೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ! ಸಾಹಿತ್ಯ ವಾಗ್ದೇವಿಯ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ ಮಹಾನ್ ನಕ್ಷತ್ರ ಅವರು.ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಅಭಿಮಾನ,ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತಾರೆ.ಅವರೂ ಜ್ಞಾನ ಪೀಠಕ್ಕೆ ಅರ್ಹವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತಮವಾದ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಈ ನಾಡಿಗೆ ಧಾರೆಎರೆದಿರುವರು.ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸರಸ್ವತಿಯ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವಿರಬಹುದು.ಆದರೆ ಅದು ತಾತ್ವಿಕ ಬದ್ಧತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿ ವಿಧಾಯಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕಾದುದು ಅತ್ಯಂತ ಅಗತ್ಯವಾದುದು.ನಾಡಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಜ್ಞಾನಪೀಠ ತಂದು ಕೊಟ್ಟ ಡಾ|| ಕಂಬಾರರಿಗೆ ಅಭಿನಂದನೆ ಸಲ್ಲಲೇಬೇಕು."

-ಬನವಾಸಿ ಸೋಮಶೇಖರ್,ಮಂಗಳೂರು.